Το φαγητό της μαμάς και της γιαγιάς ήταν και παραμένει το απόλυτο comfort food (φαγητό της παρηγοριάς) . Μία ζεστή σούπα, μια τραγανή πίτα, λίγα μυρωδάτα κουλουράκια.
Δύσκολες εποχές για τις ανθρώπινες σχέσεις, πόλεμος, περιορισμοί λόγω της πανδημίας, οικονομική κρίση. Ποιος είναι όμως συχνά ο λόγος που βρισκόμαστε όλοι μαζί; Μα το φαγητό.
Ακόμη και ανάμεσα σε αντιπαραθέσεις, διαφωνίες και εντάσεις η οικογένεια δεν σταματά να μαζεύεται γύρω από ένα τραπέζι και εκεί να σπάει τον όποιο πάγο μπορεί να χωρίζει τα μέλη του.
Για αυτό και οι στιγμές από τα οικογενειακά τραπέζια σπάνια σβήνονται από τις μνήμες των παιδιών.
Είναι μάλιστα, τόσο δυνατές αυτές οι μνήμες που συχνά επιζητούμε να τις ανασύρουμε και ψάχνουμε αυτές τις γεύσεις, τις μυρωδιές, την αίσθηση από το φαγητό της γιαγιάς ή της μαμάς.
Οι περισσότεροι σεφ και μάγειρες ανά τον κόσμο έχουν αναγνωρίσει αυτή την τάση και για αυτό στρώνουν τραπέζια σερβίροντας στους καλεσμένους τους το ψητό της μαμάς και τα κουλουράκια της γιαγιάς.
Και με αυτό τον τρόπο πετυχαίνουν τον διττό στόχο να ευχαριστήσουν τους πελάτες τους και να τους δημιουργήσουν όμορφα συναισθήματα της φιλοξενίας στο σπίτι.
Το comfort food είναι μεγαλύτερο trend από την υψηλή γαστρονομία
Είναι άλλωστε τεράστια η τάση για το λεγόμενο comfort food, το φαγητό δηλαδή της παρηγοριάς, που μας κάνει να νιώθουμε όμορφα και παρηγορητικά.
Η σύγχρονη μαγειρική και η γαστρονομία αλλά και όσοι την εκπροσωπούν μετά από μία κούρσα για την αναζήτηση του καινούργιου, του πρωτοποριακού και του μοναδικού στρέφονται προς το παλιό, το αγαπημένο, το οικείο.
Είναι αυτή η γεύση της οικειότητας και της μνήμης που επιζητούν πολλοί διάσημοι σεφ ανά τον κόσμο να επιτύχουν μέσα από τις συνταγές τους.
Άλλωστε, το φαγητό έχει μία μεγάλη δύναμη επάνω στο κοινωνικό αποτύπωμα. Άρα κρίνεται πλέον επιτακτική η ανάγκη για τη διατήρηση του μαγειρικού μας παρελθόντος.
Και αυτό ως μία προσπάθεια να αποτίσουν τιμή σε όλα όσα έμαθαν, μαγειρεύοντας δίπλα στη μαμά ή τη γιαγιά τους. Ως προσπάθεια να αναβιώσουν εκείνες τις γεύσεις και τις μυρωδιές που είχαν καθώς απολάμβαναν την οικογενειακή θαλπωρή.
Πώς να προχωρήσει και θα εξελιχθεί ένας λαός, αν δεν διαθέτει γερές και αξιοποιημένες ρίζες; Συνεπώς, η ανάγκη διατήρησης του μαγειρικού πλούτου κάθε λαού είναι βασικό στοιχείο στη διατήρηση και του κοινωνικού παρελθόντος κάθε λαού.
