Σύμφωνα με θρύλο, η αυτοκράτειρα ήταν τόσο ενθουσιασμένη, που απάλλαξε τους πολίτες του Σρέμσκι Κάρλοβτσι από την στρατιωτική τους υποχρέωση προκειμένου να είναι ελεύθεροι να παράγουν bermet.
Σε μία μικρή πανέμορφη πόλη της σερβικής επαρχίας, κάπου ανάμεσα στο Βελιγράδι και το Νόβισαντ παράγεται ακόμη το κρασί που απολάμβαναν ως επιδόρπιο οίνο, οι επιβάτες του Τιτανικού.
Ο λόγος για το βερμέτ (bermet), που παράγεται από επιλεγμένες ποικιλίες σταφυλιών από τις ηλιόλουστες πλαγιές του Σαμόβορ. Τι είναι όμως το βερμετ κρασί; Είναι ένα πολύ καλό απεριτίφ ή μετά από ένα καλό γεύμα ως χωνευτικό.
Τί κάνει τόσο ξεχωριστό και διάσημο το Βερμέτ;
Το πολύ ξεχωριστό με αυτό το κρασί είναι ότι είναι ταυτόχρονα πικρό και γλυκό, αλλά και ιδιαίτερα αρωματικό. Ωστόσο, παρά τον αρωματικό χαρακτήρα έχει αλκοολ 16- 18%.
Οφείλει τον αρωματικό του χαρακτήρα στον τρόπο παραγωγής, που είναι μέσω της διαβροχής 20 διαφορετικών βοτάνων και μπαχαρικών. Μπορεί να παραχθεί από κόκκινα ή λευκά σταφύλια, αλλά η ακριβής συνταγή είναι μυστική και την κατέχει μόνο μια χούφτα οικογένειες από την πόλη Sremski Karlovci στην βόρεια Σερβία. Σημαντικό συστατικό του bermet, είναι το βότανο αψίνθιον (pelin), ενώ τα άνθη άλλων βοτάνων προσφέρουν επίσης το άρωμα τους.
Υπάρχει λευκό και μαύρο bermet, και οι πιο διάσημοι παραγωγοί αυτού του κρασιού είναι τα κελάρια από το Σρέμσκι Κάρλοβτσι (Sremski Karlovci) – Kiš, Dulkin, Merc, Aleks, Kosović, Došen, Živanović, Marija Benišeka.
Σύμφωνα με ορισμένα ντοκουμέντα, υπήρχε στις λίστες κρασιών που σερβίρονταν στον θρυλικό Τιτανικό, καθώς και στο βασιλικό παλάτι της Βιέννης.
Η ανάδυση μπουκαλιών bermet (σερβικά:Бермет) από τα απομεινάρια του Τιτανικού, 73 χρόνια μετά τη βύθισή του, έφερε στο προσκήνιο παγκοσμίως αυτήν τη γραφική πόλη στο βορρά της Σερβίας. Βέβαια, το κρασί από το Σρέμσκι Κάρλοβτσι σερβίρονταν για πολλούς αιώνες στις αυλές της μεσαιωνικής Ευρώπης.
Πώς, όμως, βρέθηκαν στον Τιτανικό φιάλες με κρασί από τους αμπελώνες της επαρχίας Fruška Gora στην Vojvodina; Προορίζονταν να καταναλωθούν εν πλω ή κάποιος έμπορος από την περιοχή επιχείρησε να τα στείλει στην Αμερική; Μάλλον δεν θα μάθουμε ποτέ, ωστόσο, είναι εύκολο να γευτούμε ότι σερβίρονταν ως απεριτίφ ή επιδόρπιο στους εκλεκτούς επιβάτες τους θρυλικού πλοίου.
Πριν από πέντε αιώνες, οι ντόπιοι δημιούργησαν ένα εξαιρετικά αρωματικό προϊόν στα κελάρια τους, που κέρδισαν ακόμη και την προσοχή της αυστριακής αυτοκράτειρας. Ήταν τόσο μεγάλη η αγάπη της αυλής πως αυτόν τον οίνο που κάθε φορά που δημιουργούνταν κάποιο πρόβλημα ή οι κάτοικοι ζητούσαν κάποιο προνόμιο, βαρέλια με bermet έφταναν στη Βιέννη.
Διαβάστε ακόμη: Ένας αιώνας οινοτουρισμού στη Σερβία
Κατά τις ίδιες πληροφορίες, οι οινοποιοί της περιοχής βρήκαν ένα πολύ έξυπνο τρόπο για να εντάξουν το κρασί στους καταλόγους ξενοδοχείων της Βιέννης. Έστελναν καλοντυμένους Σέρβους φοιτητές, οι οποίοι ζητούσαν από τους σερβιτόρους στα ξενοδοχεία ένα ποτήρι bermet πριν το γεύμα ή το δείπνο. Μετά από αρκετές τέτοιες επισκέψεις, οι ιδιοκτήτες των ξενοδοχείων, πεπεισμένοι για τη σημασία αυτού του κρασιού, παρήγγειλαν bermet από τα κελάρια των Σρέμσκι Κάρλοβτσι.
Η οικογένεια Živanović φτιάχνει bermet από το 1770
Ένας χώρος που έχει σίγουρα άπειρες ιστορίες να διηγηθεί είναι το Μουσείο Μελισσοκομίας – Οινοποιίας Ζιβάνοβιτς (Μuzeј pčelarstva – Vinska kuća Živanović). Εκεί βρίσκει κανείς απομεινάρια της δραστηριότητας της οικογένειας, τα οποία αποτελούν μέρος της κληρονομιάς του Σερβικού λαού.
Ήταν το μακρινό 1770, όταν ο Τεόντορ Ζιβάνοβιτς, ξεκίνησε την επιχείρηση που πέρασε από γενιά σε γενιά και συνεχίζει τη δραστηριότητα του ακολουθώντας τις σύγχρονες τεχνικές οινοποίησης αλλά και μελισσοκομίας. Στο χώρο του μουσείου μπορείς να ξεναγηθείς στα τεχνολογικά μέσα που χρησιμοποιούσαν για αυτούς τους σκοπούς κατά τη διάρκεια των προηγούμενων αιώνων.
Είναι άλλωστε, πολύ σημαντικό το γεγονός ότι ένα από τα μέλη της οικογένειας, ο επιστήμονας, συγγραφέας και καθηγητής στο Γυμνάσιο και Θεολογική Σχολή Κάρλοβτσι, Τζόβαν Ζιβάνοβιτς, καθιέρωσε και διεύρυνε τη “λογική μελισσοκομία” μεταξύ του Σερβικού λαού στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. Από τότε, η προηγμένη οινοποιία και μελισσοκομία έγιναν συνώνυμα για την οικογένεια Ζιβάνοβιτς από το Κάρλοβτσι, όπου υπάρχουν και φιάλες από το θρυλικό κρασί στο κελάρι 300 ετών.
Το Μουσείο Ζιβάνοβιτς έχει αναγνωριστεί για την προσφορά του με το Βραβείο Σρέμσκι Κάρλοβτσι για το 2018 στον Ζάρκο Ζιβάνοβιτς για δεκαετίες συνεισφοράς στην προώθηση των Σρέμσκι Κάρλοβτσι και η Χάρτα των Σρέμσκι Κάρλοβτσι το 2018 για την προσφορά του.
Στους επισκέπτες του Μουσείου, προσφέρονται για γευσιγνωσία: Rose Živanović, Cabernet Sauvignon Živanović, Probus Živanović, Privilegija Živanović (Merlot και Probus), Bermet Živanović (λευκό, ροζέ και κόκκινο), Šmizla (Neoplanta και Petra), Chardonnay Živanović, Ausbruch Živanović (“Suvarak” ή “Samotok”).
Διάβασε σχετικά: Ταξιδεύεις για Σερβία; Εκεί θα απολαύσεις το φαγητό και το κρασί
Σρέμσκι Κάρλοβτσι: Μια πόλη σαν καρτ ποστάλ στο Βορρά της Σερβίας
Το Σρέμσκι Κάρλοβτσι (σερβικά:Сремски Карловци) είναι πόλη του κρασιού και του μελιού με πλούσια ιστορία, μοναδική αρχιτεκτονική και διακεκριμένους ανθρώπους.
Είναι σίγουρα μία επιλογή για σένα που αναρωτιέσαι τι να δω στη Σερβία ειδικά, αν σε ενδιαφέρει ιδιαίτερα ο οινοτουρισμός σε συνδυασμό με την κουλτούρα της περιοχής αλλά και τη γαστρονομία. Αυτή λοιπόν η περιοχή της Σερβίας στην επαρχία Βοϊβοντίνα είναι ο ιδανικός προορισμός για ένα ανοιξιάτικο Σαββατοκύριακο ή μία χειμερινή εκδρομή. Πιστεύεται ότι κάθε κτίριο, σπίτι και δρόμος στο Sremski Karlovci έχει τη δική του ιστορία να διηγηθεί σχετικά με την παγκοσμίως γνωστή κουλτούρα, πνευματικότητα και αισθητική της Σερβίας.
Πού βρίσκεται το Sremski Karlovci;
Είναι σίγουρα μία στάση που πρέπει να κάνεις καθώς διασχίζεις τα Βαλκάνια ή επισκέπτεσαι την Σερβία. Παρά το μικρό της μέγεθος, έχει πολλά πράγματα να κάνεις και πολλές εμπειρίες να συγκεντρώσεις. Βρίσκεται στην περιοχή Νότια Μπάτσκα της αυτόνομης επαρχίας της Βοϊβοντίνας, στην όχθη του ποταμού Δούναβη, 8 χιλιόμετρα από το Νόβι Σαντ και περίπου 60 από το Βελιγράδι.
Το Κάρλοβτσι μπήκε στις σελίδες της ευρωπαϊκής ιστορίας το 1699, όταν υπογράφηκε εκεί η συνθήκη, που τερμάτισε τον Μεγάλο Πόλεμο μεταξύ Τουρκίας – Αυστρίας. Σε εκείνο το σημείο, αιώνα αργότερα, οι Καθολικοί έχτισαν το παρεκκλήσι της Κυρίας της Ειρήνης που είναι ένας πολύ δημοφιλής τουριστικός προορισμός.
Το μπαρόκ και το νεοκλασικό στυλ δημιουργούν μία μοναδική ατμόσφαιρα και συγκεντρώνουν το ενδιαφέρον τουριστών από όλο τον κόσμο. Επίσης, η πόλη έχει το δικό της θρύλο, σύμφωνα με τον οποίο, όποιος πίνει νερό από το σιντριβάνι Τεσσάρων Λιονταριών που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, θα επιστρέψει σίγουρα για να παντρευτεί στην πόλη.
Είτε για να παντρευτεί είτε όχι, όποιος επισκέφθηκε το Κάρλοβτσι θα επιστρέψει ξανά, ερωτευμένος στην ίδια την πόλη. Και για όσους δεν την είχαν επισκεφτεί ποτέ, η ειδυλλιακά όμορφη πόλη περιμένει νέους θαυμαστές.
Διαβάστε ακόμη: Έμπαινες για γευσιγνωσία rakija στο πιο cool distillery του Βελιγραδίου;
