Όλος ο πλανήτης δεν τρώει μόνο ζυμωτό ψωμί από αλεύρι σίτου. Οι επιλογές είναι τεράστιες.
Για τους Ινδούς το ψωμί είναι το naan. Η ονομασία προέρχεται από τη λέξη nān, η οποία είναι περσική και σημαίνει “ψωμί”.
Το Lavash είναι ένα παραδοσιακό αρμενικό flatbread που αν και πολλοί ειδικοί υποστηρίζουν ότι είναι Αρμενικής καταγωγής, αλλά παρασκευάζεται σε ολόκληρη τη Δυτική Ασία και τον Καύκασο.
Στην Βόρεια Κίνα τρώνε τα Mantou. Είναι κινέζικα ψωμάκια ατμού που συνήθως παρασκευάζονται απλά, χωρίς να γεμίζουν στο εσωτερικό. Μερικές φορές σερβίρεται ως συνοδευτικό πιάτο, αν και καταναλώνεται πιο συχνά ως έχει.
Οι Ιταλοί τρώνε την Focaccia. Αυτό το λιπαρό ψωμάκι μπορεί να συμπληρωθεί με πολλά συστατικά όπως θαλασσινό αλάτι, ελαιόλαδο, βότανα, ντομάτες ή ελιές. Οι ιστορικοί τείνουν να πιστεύουν ότι εφευρέθηκε είτε από τους Ετρούσκους είτε από την αρχαία Ελλάδα, αν και σε όλη την Μέση Ανατολή παρασκεύαζαν και έψηναν άζυμο flatbread.
Στη λίστα με το πιο δημοφιλή ψωμιά και αρτοποιήματα ανήκουν το ελληνικό τσουρέκι και το παξιμάδι. Ιδιαίτερα και πολύ αγαπημένα και τα δύο.
Εκτός από τις γαλλικές μπαγκέτες και τα brioche και τα πολύ δημοφιλή pretzel αυτό που φαίνεται ότι έχει κατακτήσει όλον τον πλανήτη είναι οι τορτίγιες.
Η Tortilla, παραδοσιακά είναι flatbread από αλεύρι καλαμποκιού και μία από τις βασικές ποικιλίες ψωμιού που υπάρχει στον πολιτισμό του Μεξικού για χιλιάδες χρόνια. Άλλωστε, η πρώτη τορτίγια δημιουργήθηκε από το βασικό συστατικό των αυτόχθονων πολιτισμών, το καλαμπόκι.
Οι άπειροι συνδυασμοί που μπορούν να γίνουν με την τορτίγια έχουν αποτελέσει το μεγαλύτερο προτέρημα που έχει αυτό το κατ’ άλλα άγευστο ψωμί.
